Op bezoek bij Jet en Jan in 1910

Op 20 februari bezocht groep 4/5 van Basisschool De Regenboog Museum Jan Heestershuis. Ze gingen samen terug in de tijd naar het jaar 1910. De leerlingen verzamelden in de expositieruimte en gingen in gesprek om zo hun voorkennis te activeren.  Wat was er niet 100 jaar geleden?


Hoe vermaakten leeftijdsgenootjes zich in die tijd? Na een korte introductie gingen de kinderen in kleine groepjes aan de slag bij verschillende activiteiten.

Zo ging een groepje echte koffiebonen malen in een oude maler. De leerlingen draaiden en draaiden want ze wilden wel als eerste alle koffie hebben gemalen. Daarna gingen ze een zakje vouwen om de koffie mee naar huis te kunnen nemen. Dat wil je natuurlijk aan papa en mama laten zien en ruiken!
Ook gingen leerlingen aan de slag met een spelletje wat kinderen in die tijd speelden; Bikkelen. De kinderen ontdekten dat er veel meer is dan een x-box of een nintendo en werden ook flink uitgedaagd. Het valt nog best wel tegen om de items die je de lucht in gooit met de andere hand op te vangen! De punten werden na de ronde geteld en daarna mochten ze weer de volgende activiteit ontdekken. Ze leerden ook schrijven op een leitje met hele mooie letters. En ze keken naar de kunst in de expositieruimte en kozen hun favoriete schilderij. Mooi om te zien dat de kinderen goed konden uitleggen waarom ze een schilderij heel erg mooi vonden. Het ene kind hield van felle kleuren en een duidelijke tekening, terwijl een ander kind koos voor natuurlijke tinten en een impressionistisch schilderij.

Wat ook veel indruk op de kinderen maakten was het sokken stoppen. Leerlingen begonnen onwennig aan het stoppen. Het is ook niet niks om in je ene hand een houten blok met daarover de sok strak gespannen vast te houden, en in je andere hand een naald met draad. Daarna moest je nog netjes weven om de sok echt goed dicht te krijgen. Maar eenmaal een paar slagen geoefend gingen ze allemaal voortvarend te werk. “Ik ga tegen mama zeggen dat ze geen sokken meer hoeft weg te gooien, maar dat we ze gewoon kunnen maken” zei een leerling enthousiast tegen een andere leerling.

Na de afronding komt er spontaan een leerling naar mij toe: “Ik vind het eigenlijk best wel leuk hier. Ik zou elke dag wel willen komen”. “Wat zou je dan gaan doen” vroeg ik. “Koffie malen!!! En alles gewoon nog een keer”.

Daar doen we het toch voor?