Hoe voelt het om kind te zijn, maar dan honderd jaar terug in de tijd? Bij de Meierijsche Museumboerderij stappen de kinderen in een tijdmachine,

om daar als Jet en Jan uit te stappen. “Het is levend geschiedenisonderwijs”, vertelt Marlies Lennings, vrijwilliger bij de boerderij in Heeswijk-Dinther.

Als kinderen uit Groep 5 bij de boerderij op bezoek komen, zijn ze al enigszins voorbereid: “Het bezoek is onderdeel van een lessenpakket”, vertelt Marlies Lennings. “Op school is hen bijvoorbeeld al verteld over Jet en Jan, als voorleesverhaal. Ze kennen hen dus al een beetje. Wat ze leuk vinden: bij ons wórden ze vervolgens Jet en Jan. Ze krijgen een schort en kiel aan en gaan aan de slag. Ze doen wat Jet en Jan zouden doen op hun leeftijd: sokken stoppen, kleren wassen op een wasbord – buiten, ook als het koud is – graan dorsen, schrijven op een lei, enz. Ze ervaren de tijd van toen. Daardoor komt die tijd ook echt tot leven. Het is levend geschiedenisonderwijs.”

Hoewel dus al voorbereid, zorgt het bezoek altijd wel voor verrassingen, zowel voor de kinderen als voor de vrijwilligers van de boerderij. “Er zijn altijd kinderen die in eerste instantie wat huiverig zijn. Die van een afstandje toe staan te kijken. Prima natuurlijk. Het is zo leuk om te zien dat ze dan toch nieuwsgierig worden en dichterbij schuiven, om uiteindelijk als fanatiekst van iedereen mee te doen met een activiteit. Dat zijn bijzondere momenten. En ik herinner me, heel waardevol vond ik, een groep met daarin enkele autochtone kinderen, die de was aan het doen waren. En dat een moeder toen zei: ‘Weet je dat oma de was nog altijd op deze manier doet?’ Dat leverde een prachtig gesprek op. Want waar oma woonde, hadden ze geen wasmachines. Dat zorgde voor verbazing en vragen. Erg mooi. Er ontstond niet alleen een verbinding tussen toen en nu, maar ook tussen daar en hier.”

Marlies Lennings geniet van die momenten en hoopt dat het bezoek een heel klein beetje bijdraagt aan een gevoel voor cultureel erfgoed: “Je leeft hier en nu. Vooral kinderen doen dat. Heerlijk toch? Maar dat leven kunnen we alleen maar leiden door ontwikkelingen in het verleden. Ik hoop dat we ze dat een heel klein beetje mee kunnen geven. Het besef dat het leven ooit, nog niet eens zo heel lang geleden, anders was; ook voor kinderen. Maar weet je … we hebben echt niet de illusie dat we kinderen hier leren om hun erfgoed of hun geschiedenis te omarmen. Maar een heel klein beetje daar aan bijdragen, kunnen we wel. Dat weet ik zeker. En dat doen we ook. Gewoon door te zorgen dat ze hier een fijne tijd hebben.”

Interesse? Boek hier de lestas Jet en Jan, jong in 1910 en je bezoek aan de Meierijsche museumboerderij in Heeswijk-Dinther of aan het Jan Heestershuis in Schijndel.