'Onder de grond' is een voorstelling van Muziektheater Wie Walvis.
Lev woont in een klein huis op een ijskoude vlakte hoog in het noorden. Zijn ouders verzamelen lege flessen en iedere dag komen er meer bij.
Hij bouwt er een wereld van om de kou van buiten en de kou in zijn hart niet zo te voelen.
Mare woont op een eiland in het warme zuiden. Haar vader verdween in de golven die tegen het eiland slaan. Ze stuurt hem flessenpost maar hij antwoordt nooit.
Mares moeder wil er niet over praten en doet net alsof hij nooit bestaan heeft. Mare en Lev dromen over een leven ergens anders, maar 'ergens anders' lijkt zo ver weg.
Precies op hetzelfde moment besluiten zowel Mare als Lev een gat te graven naar de andere kant van de wereld. In de diepste diepte komen ze elkaar tegen.
Twee tunnels die elkaar raken. Twee mensen die elkaar vinden. Ze besluiten samen verder te trekken en een plek te zoeken die ze beiden niet kennen. Een plek vol verhalen.
Want samen alleen zijn is altijd nog beter dan in je eentje eenzaam zijn.
Hier werk je aan bij 'Onder de grond'
Vriendschap, reflecteren, karakterontwikkeling, communciatie, samenwerking, leren geloven in jezelf, eenzaamheid, omgaan met conflicten en verschillen, je inleven in andere situaties en omstandigheden, je oordeel uitstellen, ethisch redenen, verantwoordelijkheidsbesef, acceptatie en troost.
Burgerschapsbouwstenen: Identiteit en solidariteit.
Waarom hebben wij gekozen voor 'Onder de grond'
Het decor zit vol verrassingen en is heel ingenieus. Na de voorstelling mogen de kinderen er een rondje omheen lopen om de geheimen te ontdekken!
Het verhaal is gelaagd en de kinderen kunnen er verschillende verhaallijnen uit pikken. De muzikaliteit van het duo is een rijke aanvulling.
Eerder hebben wij deze voorstelling eenmalig geprogrammeerd (ter vervanging van een geannuleerde voorstelling tijdens de Corona-periode).
De reacties van deze twee scholen waren toen zó positief dat we de voorstelling nu graag breder aan willen bieden. De voorstelling is ons zelf al die tijd bijgebleven.
Praktisch
De leerlingen keken en luisterden het ene moment ademloos en het andere moment waren ze interactief. Vooral bij het stukje in de stad over de leugenaars moesten ze lachen en reageerden ze