Vraag 1

Op de foto zag je heel veel kinderen die allemaal met hun handen hun oren bedekken. Wat zijn deze kinderen aan het doen?

• Het maandelijkse alarm gaat af en dat maakt herrie.
• Ze hebben koude oren en proberen die met hun handen op te warmen.
• Ze zijn bij de schoolvoorstelling ‘Praten met je oren dicht’ van muziekgezelschap KWIVR.

Vraag 2

Hoe denk jij dat leerlingen op school cultuuronderwijs krijgen?

• Ze zitten in de klas, zijn stil en luisteren naar wat de leerkracht vertelt.
• Ze gaan soms naar schoolvoorstellingen of musea en kunnen dan van een afstandje alleen kijken naar kunst en cultuur.
• Ze worden uitgedaagd om al hun zintuigen te gebruiken en een mening te vormen door bijv.:
  • interactieve voorstellingen
  • zelf projecten uitvoeren
  • kunst proeven / voelen / ruiken / horen / zien
  • in gesprek gaan met kunstenaars, veteranen etc.

Vraag 3.

Op de foto zag je een ontmoeting tussen leerlingen uit groep 7-8 en veteranen tijdens Operation Market Garden. Hoe zouden de leerlingen zich voelen en wat zou de ontmoeting kunnen betekenen voor de veteranen?

Ruim 20 oorlogsveteranen uit de Tweede Wereldoorlog hebben afgelopen jaar op dinsdag 17 september 2019 hun indrukwekkende verhalen over Operatie Market Garden gedeeld met 500 kinderen van 10 basisscholen uit Meierijstad. Deze kinderen kregen de kans om het verhaal over de bevrijding te horen uit de monden van de mensen die hiervoor gevochten hebben.

Het was emotioneel, indrukwekkend, ontroerend.. we zijn er vol van - en met ons de WOII veteranen, 500 leerlingen, leerkrachten en begeleiders. Voor Cultuurkade gaat cultuureducatie over persoonsvorming, zoals op deze dag. En wat zijn we trots op alle leerlingen die goed voorbereid, beleefd en nieuwsgierig met de veteranen in gesprek gingen.

De sfeer bij OBS Kompas en de Britse veteranen Edwin Hunt en Richard Forrester was intiem. Vrijwilliger Maureen creëerde een ontspannen setting en nam de vertaling op zich. De leerlingen stelden zich voor, de veteranen oefenden even op de uitspraak van de betreffende naam, en vervolgens werd de vraag gesteld, veelal in het Engels. Waar dat niet lukte hielpen mede-leerlingen of Maureen.

Was u na de oorlog bang dat er weer een oorlog zou komen? Elke dag. Haat u de Duitsers? Nee, ze hebben ons vreselijke dingen aangedaan, maar wij hen ook. Als we elkaar maar kunnen vergeven. En op elke vraag volgde een verhaal, tot het tijd was om afscheid te nemen.

Veteraan Hunt zei; "Ik ga jullie allemaal een hand geven, zodat jullie later tegen jullie kinderen kunnen vertellen dat je de bevrijders persoonlijk een hand hebt gegeven". Maar daar bleef het niet bij. Eén van de leerlingen vroeg of hij ook een knuffel mocht geven "Oh i don't get hugs often", antwoordt veteraan Forrester. Er werden stevige knuffels uitgedeeld en er blinken tranen. Een echt, warm, intens en persoonlijk afscheid na een onvergetelijke ontmoeting.

Het echte afscheid werd echter nog even uitgesteld, want de leerlingen en veteranen raken weer aan de praat. Een stroom aan vragen werd ingezet. Hunt vertelde dat hij twee dagen daarvoor nog in een spitfire heeft meegevlogen en een looping had gemaakt. Die spitfire hadden de leerlingen dan weer zien vliegen. Er wordt een filmpje getoond als bewijs en de leerlingen raken nóg meer onder de indruk. Nog een laatste vraag? "Is is already time for lunch?" antwoordt Forrester op de vraag van Hunt. Opnieuw worden handen geschud en knuffels gegeven. Iedereen is er vol van..

Foto: Jumbo | Stephan Tellier